هنرهای رزمی مسلمانان: از همکاری فرهنگی تا استراتژیک میان ایران و کشورهای شرق آسیا

چکیده تاریخ کشورهای منطقه آسیای شرقی و جنوب شرقیمانند منطقه آسیای جنوب غربی از دیرباز تا اکنون مملو از منازعات نامتقارن و یا به عبارت دیگر بحرانی شدن روابط میان قدرت‌های بزرگتر و دولت های ضعیف تر بوده است؛ هم ایران و هم کشورهای شرق و جنوب شرق آسیایی از این لحاظ تجربه مشترک تاریخی دارند و همواره با محدودیت‌ها و چالش‌های حاصل از استراتژی های قهری قدرت‌های بزرگ که تلفیقی از تهدیدها و ترغیبها هستند مواجه بوده‌اند که یکی از مصادیق آن ها مسدود شدن و ارتقاء نیافتن همکاری های فرهنگی در امتداد همکاری‌های اقتصادی است. اما وجود جمعیت قابل توجه مسلمانان در این منطقه - که در رتبه دوم پس از جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا قرار دارد- زمینه‌ای را برای تقویت دیپلماسی عمومی بر اساس گفتگوها و مبادلات بر مبنای طیف آداب و سنن فرهنگی مشترک فراهم می‌کند که در طولانی مدت ظرفیت و چشم انداز همکاری استراتژیک هم، میان طرفین خواهد داشت. یکی از زمینه‌های همکاری فرهنگی برای ایران و کشورهای شرق و جنوب شرقی آسیا، هنرهای رزمی است. وجود مفاهیم و ارزش های مشترک میان مسلمانان و نقش مسلمانان در در ابداع، تکوین و توسعه هنرهای رزمی بر اساس مفاهیم و تعالیم قرآنی و احادیث زمینه‌ای را برای تعاملات عمیق‌تر و حتی نهادسازی برای طرفین مهیا می‌کند. بنابراین هدف این مقاله ارزیابی ظرفیت بالقوه پیوندهای تاریخی و فرهنگی با تمرکز بر هنرهای رزمی اسلامی به طور خاص میان ایران از یک سو و کشورهای شرق و جنوب شرقی آسیا از سوی دیگر، با توجه به علائق مشترک و مستند دو طرف به ارزش‌های اسلامی و هنرهای رزمی، در جهت تعمیق همکاری‌های فرهنگی و ارتقاء جوامع شناختی و در عالی‌ترین سطح تسری یافتن آن به سطح استراتژیکی است.